Žarko Laušević bio je NAJVEĆI DASA jugoslovenskog filma, obožavan i poštovan: A onda mu je JEDNA TRAGEDIJA zauvek promenila život
“Dogodilo se na današnji dan” je film Miroslava Lekića. Snimljen je 1987. godine, a Žarko Laušević u njemu igra Bajru. A ovog 31. jula kada kažemo “dogodilo se na današnji dan”, mislimo na tragediju koja je zauvek promenila glumčev život, a koja se dogodila pre tačno 25 godina.
Ima tako velikih, ima tužnih priča, a priča o Žarku je i jedno i drugo. Impozantna zbog njegovih uloga i talenta, a tužna zbog tragičnog događaja.
Žarko glumac
Žarkov životni put počeo je na Cetinju, gde je rođen 19. januara pre 63 godine. Važna prekretnica bilo je studiranje na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu.
Oni koji su ga poznavali u to vreme ili su sarađivali sa njim, kažu da je osvajao talentom. Svi su, kako su kasnije pričali, znali tada da je naša glumačka scena dobila novog, velikog glumca. Uživali su da rade sa njim i da ga gledaju na sceni.
Postao je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta, filmski debi imao u “Progonu”, a onda su se desile uloge Pavla Uvkovića u “Šmekeru” i Šilje u “Sivom domu”. Žarko je već sa 26 godina postao zvezda. Miljenik publike. Šmeker i van platna.
Žene nisu mogle da se odluče šta im je na njemu bilo privlačnije, talenat, šarm, bunt, lepota.
Bio je Laušević, ili popularnije Lauš, u to vreme pravi dasa, ali dasa ozbiljnog glumačkog umeća. O tome svedoče uloge u “Svečanoj obavezi”, “Oficiru sa ružom”, “Boju na Kosovu”, filmu “Kaži zašto me ostavi”.
Igrao je i u “Crnom bombarderu”, “Zaboravljenima”. Na listi nagrada imao najznačajnija priznanja: Zlatnu arenu u Puli za najbolju mušku ulogu, Nagradu Car Konstantin sa Filmskih susreta u Nišu, Steriju nagradu.
Bilo je blistavo. Veliko. Retko. I onda je sve stalo.
Žarko Laušević je 31. jula 1993. godine u jednom podgoričkom kafiću usmrtio dvojicu, a teško ranio jednog mladića.
Tragedija, suđenja, ispovest
Sa Žarkom je na mestu nesreće bio njegov stariji brat BranimirLaušević. Došlo je do fizičkog obračuna braće Laušević i trojice mladića i do pucnjave koja je odnela tri života.
Nesreća se tumačila na više način, Žarko je isticao, i danas ističe da je pucao kako bi spasao brata i sebe. Počelo je suđenje.
Protiv njega je podignuta optužnica za dvostruko ubistvo. Osuđen je na 15 godina zatvora. Presuda je potvrđena i nakon uložene žalbe, a glumac je kaznu služio u Spužu i Požarevcu.
Proces je trajao. Savezni sud Jugoslavije je 1998. izrekao kaznu od četiri godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane. S obzirom na to da je već u tom trenutku odslužio 4, 5 godine kazne, pušten je na slobodu, koja je u njegovom slučaju nakon tragedije uvek imala uslovno značenje.
Nakon što je zakonski oslobođen Vrhovni sud Crne Gore je 2001. preinačio kaznu i izrekao kaznu od 13 godina zatvora. Razmatrana je njegova ekstradicija zbog međunarodne poternice, a osam godina kasnije sud u Njukorku je ponovo “oslobodio” Žarka.
Dok je proces trajao, a i posle toga, sudilo se Žarku i van sudnice. Suđenje javnosti je išlo po liniji samoodbrana – ubistvo. Neki su žalili što je zaustavljena blistava glumačka karijera, a neki su govorili: “Zar je to važno kada su životi izgubljeni”.
Sudilo se, pričalo svašta. A onda je Žarko rekao svoje, 2011. u knjizi “Godina prođe dan nikad”. Knjiga je svedočanstvo njegovog života nakon tragedije 31. jula 1993. Dobila je i nastavak 2013. u “Drugoj knjizi”.
Lauševića je 2011. pomilovao tadašnji predsednik Republike Srbije Boris Tadić, a 2012. mu je uručen srpski pasoš.
U Beograd je doputovao 2014. Razlog njegovog povratka bilo je venčanje njegove ćerke Asje u Crnoj Gori.
Povratak glumi
Nakon nemilog događaja Žarka smo gledali u filmovima “Rođen kao ratnik”., “Nož”, “Ranjena zemlja”. A onda je nastala praznina.
Domaćem filmu vratio se 2015. u “Smrdljivoj bajci”. Publika je skoro euforično dočekala njegov povratak. Njegovo pojavljivanje na filmskom platnu, stvaralo je različite utiske: izgledalo je kao da nikada i nije dolazio iz filma, a istovremeno je postajalo jasno koliko ga zapravo nije bilo.
Kad se vratio, nastavio se niz njegovih nagrada. Za ulogu u “Smrdljivoj bajci” dobio je Cara Konstantina u Nišu. I nastavio je da igra. “Senke nad Balkanom”, “Pet”, “Koreni”, “Žigosani u reketu”, “Volja sinovljeva”.
Žarko, otac
Žarko Laušević oženjen je Anitom Roganić, bio je u braku sa Majom Laušević. Otac je troje dece, Asje, Dušana i Jane.